Om het beste van arme grond, waterbehoud en bergachtig terrein te maken, werd terrascultuur geïntroduceerd door verschillende culturen over de hele wereld. De terrassen waren zeer arbeidsintensief om te bouwen, waardoor het land de toegenomen behoefte aan gewassen, vee en pluimvee kon ondersteunen. Erosie werd vermeden, regen en afstromend water werd bewaard, en anders ongebruikte heuvels werden bebouwbaar als gevolg van terrasvormige landbouw. Niet alleen bieden deze terrasvormige velden essentiële goederen voor de lokale bevolking, maar ze hebben ook een aantal van de meest spectaculaire landschappen ter wereld.
11. Sa Pa Terrassen
Sa Pa is een stad in het noordwesten van Vietnam, niet ver van de Chinese grens. De rijstterrasvelden, een van de meest populaire toeristische attracties in Vietnam, zijn te vinden in de Muong Hoa-vallei tussen Sa Pa-stad en de Fansipan-berg, op een achtergrond van dikke bamboebossen. Lokale bergbewoners, de Hmong, Giay, Dao, Tay en Giay, verbouwen rijst en maïs op deze rijstterrassen, samen met groenten. Vanwege het klimaat kan slechts één rijstoogst per jaar worden geproduceerd, wat resulteert in overvloedige ondervoeding.
10. Inca Pisac
De nog steeds intacte terrasvelden van Pisac, gebouwd door de Inca's, worden nog steeds gebruikt. Deze bergachtige terrassen bestaan uit 16 verschillende teeltsecties. Pisac, een woord van Quechua-oorsprong, betekent "patrijs". Inca-traditie dicteerde steden in de vorm van vogels en dieren, en als zodanig heeft Pisac de vorm van een patrijs. De Pisac-terrassen omvatten een militaire citadel, religieuze tempels en individuele woningen, en kijken uit over de Heilige Vallei, tussen de Salkantay-bergen. Deze terrassen bogen zelfs twee hangbruggen, waarvan de basis nog steeds te zien is.
9. Douro-vallei
Het huis van portwijn, de Douro-vallei ligt in het noorden van Portugal, op enige afstand van de stad Porto. De heuvels van de vallei zijn bedekt met terrasvelden van wijnstokken die steil naar de oevers van de rivier vallen. Het landschap van de vallei is spectaculair waarbij de kleuren van het land het hele jaar door veranderen naarmate de wijnstokken volwassen worden. In de herfst krijgen de wijnstokken een roodachtige en gouden kleur, terwijl in februari-maart de amandelbloesem een extra witroze tint geeft aan de regio. Naast portwijn worden er ook regelmatig rode en witte wijnen geproduceerd in de vallei.
8. Bali rijstterrassen
De archetypische rijstterrassen op Bali zijn alomtegenwoordig en de Balinese cultuur is al bijna 2000 jaar afhankelijk van deze landbouwmethode. De Balinese stepped rice paddies werden met de hand gesneden, met rudimentaire gereedschappen, en onderhouden door volgende generaties.
In het centrum van Bali, ten noorden van het dorp Tegallalang in het district Ubud, ligt een reeks bloeiende stepped rijstvelden, een favoriet bij reizigers en fotografen. Andere groene terrasvormige rijstvelden zijn te vinden in Sayan, Jatiluwih, Pupuan en Tabanan. In Bali worden de terrasvormige rijstvelden bewerkt volgens een goed georganiseerde sociale orde, een subak genaamd. De subak beheert de irrigatiewaterbronnen, volgens een strikt schema, en verdeelt het water op een eerlijke manier.
7. Choquequirao
Een andere Peruviaanse getrapte landbouwsite is Choquequirao, wat Cradle of Gold betekent. Zittend op de grens van Cuzco en Apurimac, deze indrukwekkende terrassencamping, bevindt zich op 3085 meter (10.120 voet) boven de zeespiegel. Choquequirao bevat een trapconfiguratie, samengesteld uit 180 terrassen. Choquequirao is in een geheel andere stijl gebouwd dan Machu Picchu en is veel groter in oppervlakte. Men kan alleen te voet of te paard naar Choquequirao reizen en wordt daarom veel minder vaak bezocht dan Machu Picchu. Zonder voordeel van wielen, kan de tocht naar Choquequirao vanaf Cachora maximaal vier dagen duren!
6. Salinas de Maras
De Salineras de Maras of Inca zoutpannen worden al eeuwen gebruikt. Zout mijnwerkers sturen natuurlijk bronwater, met hoge concentraties zout, in de door mensen gemaakte terrasplanken, die rond de 3.000 liggen. Dit bronwater wordt zout door zout van de berg zelf af te tappen. Wanneer het water door de zon wordt verdampt, blijven dikke zoutaanslag achter. Het zout wordt vervolgens in enorme platen gesneden en naar de markten getransporteerd. Zoals in sommige van de Aziatische rijstvelden, worden deze zoutpannen van generatie op generatie doorgegeven en zijn ze al eeuwen in gebruik. Als u van plan bent om te bezoeken, bezoek dan in de late namiddag, wanneer de gereflecteerde zonsondergang ervoor zorgt dat de zoutpannen verschijnen als gemaakt van goud.
5. Ollantaytambo
Tijdens het Incarijk was Ollantaytambo het koninklijke landgoed van keizer Pachacuti die de regio veroverde, de stad bouwde en een ceremonieel centrum. Ten tijde van de Spaanse verovering van Peru diende het als een vesting voor de Inca-weerstand. De valleien langs Ollantaytambo zijn bedekt met een groot aantal landbouwterrassen die beginnen bij de bodem van de valleien en de omliggende heuvels beklimmen. De terrassen toegestaan landbouw op anders onbruikbaar terrein. Tegenwoordig is Ollantaytambo een belangrijke toeristische trekpleister en een van de meest gebruikelijke vertrekpunten voor wandelingen die bekend staan als de Inca Trail.
4. Longji-terrassen
De rijstterrassen van Longji of Dragon's Backbone zijn meer dan 500 jaar geleden gebouwd tijdens de Ming-dynastie. De terrasvelden zijn te vinden in Longsheng op ongeveer twee uur rijden van Guilin. Van een afstand, tijdens het groeiseizoen, lijken deze kronkelige terrassen alsof het groene geweven kabels zijn die over de hellingen zijn aangelegd, beginnend bij de rivieroever en eindigend bij de bergtop. Men kan meanderen door de rijstvelden en dorpen, begroetend en begroet door paarden, varkens, kippen en hardwerkende locals. Deze rijstterrassen zijn het antwoord van Longsheng op beperkt bouwland en een schaarse watervoorziening.
3. Hani-terrassen
De Hani-padieveldsteppen bevinden zich onder de dorpen aan de zijde van het Ailao-gebergte in Yuanyang en worden al meer dan 1000 jaar gecultiveerd. Deze rijstterrassen zijn ook met de hand gebeeldhouwd door de Hani-bevolking en hebben van een kale heuvel een weelderig subtropisch paradijs gemaakt. Deze terrasvelden ondersteunen genoeg rijst- en viskweek voor honderdduizenden mensen. Water wordt opgeslagen in de bossen op een heuvel en naar de terrassen geleid voor irrigatie. De rijstterrassen zijn van december tot maart overstroomd en bieden reizigers een spectaculair uitzicht.
2. Banaue rijstterrassen
Gelegen in het hart van het Cordilleras gebergte van de Filipijnen en oplopend tot een hoogte van 1525 meter (5000 ft) zijn de Banaue rijstterrassen. De terrasvormige velden zijn met de hand uitgehouwen zonder moderne gereedschappen van de Ifugao-stammen en produceren al bijna 2000 jaar rijst. Deze terrassen zijn zo talrijk, steil en compact dat ze zich tot aan het einde uitgerekt halverwege rond de aarde zouden wikkelen. De laatste tijd laten deze onderhandelde rijstterrassen hun leeftijd zien, naarmate meer en meer Ifugao-stammen naar de steden emigreren.
1. Machu Picchu
Machu Picchu, een van de mooiste en indrukwekkendste oude sites ter wereld, werd in 1911 door de Hawaïaanse historicus Hiram Bingham herontdekt nadat het eeuwenlang verborgen lag boven de Urubamba-vallei in Peru. De "Lost City of the Incas" is van onderaf onzichtbaar en volledig op zichzelf staand, omgeven door landbouwterrassen en bewaterd door natuurlijke bronnen.
De smalle terrassen van Machu Picchu zijn opgetrokken uit stenen blokken, met duizenden paden en trappen, die gebouwen, pleinen en het kerkhof met elkaar verbinden. Water werd via aquaducten die in de berghelling gebeiteld waren, geënt voor vee en gewassen van aardappelen en maïs bevloeid. Vandaag zijn er geen gewassen op de terrassen van Machu Picchu, maar toch een spectaculaire site.
